معرفی کامل دیتاسنتر + مزایا

دیتاسنتر

دیتا سنتر در ساده ترین حالت به معنی مرکز داده است. یک مرکز فیزیکی که سازمان ها از آن برای قرار دادن برنامه های مهم و داده های خود استفاده می‌کنند.
طراحی مرکز داده بر اساس شبکه ای از منابع محاسباتی و ذخیره سازی است که تحویل برنامه ها و داده های مشترک را امکان پذیر می‌کند. اجزای اصلی طراحی مرکز داده شامل روترها، سوئیچ ها، فایروال ها، سیستم های ذخیره سازی، سرورها و کنترل کننده های تحویل برنامه است.

اجزای اصلی یک مرکز داده چیست؟

همان طور که گفتیم طراحی مرکز داده شامل روترها، سوئیچ ها، فایروال ها، سیستم های ذخیره سازی سرورها و کنترل کننده های تحویل برنامه است. از آنجا که این موارد، داده ها و برنامه های مهم تجاری را ذخیره و مدیریت می‌کنند، امنیت مرکز داده در طراحی آن بسیار مهم است.
آنها با هم زیرساخت شبکه این سرورها (فیزیکی و مجازی)، خدمات مرکز داده، فضای ذخیره سازی و اتصال خارجی را به مکان های کاربر نهایی متصل می‌کند.
زیرساخت ذخیره سازی داده ها، سوخت مرکز داده مدرن هستند. برای نگهداری این کالای ارزشمند از سیستم های ذخیره سازی استفاده می‌شود.
منابع محاسباتی برنامه ها، موتورهای یک مرکز داده هستند. این سرورها پردازش، حافظه، حافظه محلی و اتصال شبکه را فراهم می‌کنند که وظیفه هدایت برنامه ها را به عهده دارد.

چرا مراکز داده برای تجارت مهم هستند؟

در دنیای IT فناوری اطلاعات، دیتا سنتر برای پشتیبانی از برنامه ها و فعالیت های تجاری طراحی شده اند که شامل موارد زیر است:
• اشتراک ایمیل و فایل ها
• برنامه های بهره وری
• مدیریت ارتباط با مشتری CRM
• برنامه ریزی منابع سازمانی ERP و پایگاه داده ها
• داده های بزرگ، هوش مصنوعی و یادگیری ماشین
• دسک تاپ های مجازی، ارتباطات و خدمات همکاری

مراکز داده چگونه کار می کنند؟

سرویس های مرکز داده معمولاً برای محافظت از عملکرد و یکپارچگی اجزای اصلی مرکز داده استفاده می‌شوند.
لوازم امنیتی شبکه شامل دیوار آتش و حفاظت از نفوذ برای حفاظت از مرکز داده است.
همچنین تضمین تحویل برنامه برای حفظ عملکرد آن، مکانیسم انعطاف پذیری و در دسترس بودن برنامه را از طریق خرابی خودکار و توازن بار فراهم می‌کنند.

امکانات مرکز داده چیست؟

Components یا مولفه های مرکز داده برای پشتیبانی از سخت افزار و نرم افزار مرکز به زیرساخت های قابل توجهی نیاز دارند. این موارد شامل: سیستم های قدرت، منابع تغذیه بدون وقفه،UPS ، تهویه، سیستم های خنک کننده، مهار آتش، ژنراتورهای پشتیبان و اتصال به شبکه های خارجی می‌شود.

استانداردهای زیرساخت دیتا سنتر چیست؟

استاندارد پذیرفته شده به طور گسترده برای طراحی دیتا سنتر و زیرساخت مرکز داده، ANSI / TIA-942 است. این شامل استانداردهایی برای صدور گواهینامه آماده ANSI / TIA-942 است که مطابقت با یکی از چهار دسته ردیف مرکز داده را که برای سطح زائد بودن و تحمل خطا رتبه بندی شده اند، تضمین می‌کند.
ردیف 1: زیرساخت اولیه سایت: یک مرکز داده Tier 1 ، محافظت محدودی در برابر حوادث فیزیکی ارائه می‌دهد. این قسمت دارای اجزای تک ظرفیت و یک مسیر توزیع واحد و غیراضافی است.

ردیف 2: زیرساخت سایت مولفه component با ظرفیت اضافی: این مرکز داده محافظت در برابر حوادث فیزیکی را بهبود می‌بخشد. این مولفه components دارای ظرفیت مازاد و یک مسیر توزیع واحد و غیراضافی است.

ردیف 3: زیرساخت های سایت که به طور همزمان قابل نگهداری است: این مرکز داده تقریباً در برابر همه حوادث فیزیکی مقاوم و محافظ است. مولفه هایی components با ظرفیت اضافی و چندین مسیر توزیع مستقل را فراهم می‌کند. هر جز component را می‌توان بدون ایجاد اختلال در سرویس های کاربران نهایی، حذف یا جایگزین کرد.

ردیف 4: زیرساخت سایت مقاوم در برابر خطا: این مرکز داده بالاترین سطح تحمل خطا و افزونگی را فراهم می‌کند. مولفه های components با ظرفیت اضافی و چندین مسیر توزیع مستقل امکان ایجاد قابلیت حفظ همزمان و یک خطا را در هر جایی نصب و بدون ایجاد خرابی ایجاد می‌کنند.

چه چیزی یک دیتا سنتر مدرن را تعریف می کند؟

دیتا سنتر مدرن بسیار متفاوت از مراکز داده دیگر است. زیرساخت ها از سرورهای فیزیکی داخلی به شبکه های مجازی منتقل شده اند که از برنامه ها و بارهای کاری در سراسر زیرساخت های فیزیکی و یک محیط چند ابری پشتیبانی می‌کنند.
در این محیط، داده ها وجود دارند و از طریق چندین مرکز داده، لبه و ابرهای عمومی و خصوصی به هم متصل می‌شوند. دیتا سنتر باید بتواند از طریق این سایتهای متعدد، هم در محیط و هم در ابر ارتباط برقرار کند. حتی cloud عمومی نیز مجموعه ای از مراکز داده است. وقتی برنامه ها در ابر میزبانی می‌شوند، از منابع مرکز داده ارائه دهنده ابر استفاده می‌کنند.

انواع مراکز داده

انواع مختلفی از دیتا سنتر در بازار موجود است. طبقه بندی آن ها بستگی به این دارد که متعلق به یک یا چند سازمان هستند؟ و چگونه در توپولوژی سایر مراکز داده قرار می گیرند؟ ( از چه فناوری هایی برای محاسبه و ذخیره سازی استفاده می کنند و حتی بازده انرژی آنها ).
چهار نوع مرکز داده اصلی وجود دارد:
• مراکز داده سازمانی
• مراکز داده خدمات مدیریت شده
• مراکز داده Colocation
• مراکز داده ابری

مراکز داده سازمانی

این مراکز توسط شرکت های مختلف ساخته شده، تحت مالکیت آنها قرار گرفته و برای کاربران نهایی همان شرکت بهینه شده اند.
مراکز داده خدمات مدیریت شده
این مراکز داده توسط شخص ثالث (یا ارائه دهنده خدمات مدیریت شده) از طرف یک شرکت مدیریت می‌شوند. این شرکت تجهیزات و زیرساخت ها را به جای خرید اجاره می‌کند.

مراکز داده Colocation

در مراکز داده های (“colo”) colocation یک شرکت در یک مرکز داده متعلق به دیگران بوده و واقع در خارج از محل شرکت فضایی اجاره می‌دهد. مرکز داده colocation میزبان زیرساخت هایی مانند: ساختمان، خنک کننده، پهنای باند، امنیت و… است، در حالی که این شرکت اجزای سازنده، از جمله سرورها، ذخیره سازی و فایروال ها را نیز تهیه و مدیریت می‌کند.

چرا باید از Colocation استفاده کرد؟

اگر سازمانی تعمیر و نگهداری 24 ساعته و / یا یک تیم فناوری اطلاعات برای مقابله با مسائل IT نداشته باشد، مراکز داده مکان یابی آن خدمات را ارائه می‌دهند. اتصال اینترنتی تضمینی نیز در یک سایت داده کلوکی موجود است که ممکن است در سایت شرکت موجود نباشد. نگهداری از امکانات مرکز داده می‌تواند گران باشد ولی مراکز داده امکانات مکان یابی این خدمات و همچنین امنیت را فراهم می‌کند.

مراکز داده ابری

در این فرم داده خارج از مرکز داده، داده ها و برنامه ها توسط یک ارائه دهنده خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) ، Microsoft (Azure) یا IBM Cloud یا دیگر ارائه دهنده ابر عمومی میزبانی می‌شوند و باعث می‌شود درباره دیتا سنتر و آنچه آینده برای آن ها و شبکه شما به وجود می آورد اطلاعات بیشتری کسب کنید.

تکامل زیرساخت ها: از فریم های اصلی گرفته تا برنامه های ابری

زیرساخت های محاسباتی طی 65 سال گذشته سه موج کلان تکامل را تجربه کرده اند:
• موج اول: تغییراتی را از درون فریم های اختصاصی به سرورهای X86 ، مبتنی بر محوطه و با مدیریت تیم های داخلی فناوری اطلاعات می‌توان مشاهده کرد.
• موج دوم: می‌توان مجازی سازی گسترده زیرساخت هایی را که از برنامه ها پشتیبانی می‌کنند، مشاهده کرد. این امکان استفاده بهتر از منابع و تحرک بارهای کاری را از طریق زیرساخت های فیزیکی فراهم می‌کند.
• موج سوم: ما را در زمان حال پیدا می‌کند ، جایی که ما شاهد حرکت به سمت ابرها، ابر ترکیبی و ابر بومی هستیم.

مراکز داده های فوق مقیاس

دیتا سنترهای فوق مقیاس بزرگ هستند و می‌توانند هزاران یا میلیون ها سرور مرکز داده را در خود جای دهند. این مراکز داده به معنای مقیاس بندی هستند که می‌تواند با افزایش قدرت سیستم یا افزودن قفسه ها و تجهیزات مرکز داده بیشتر انجام شود. شرکت هایی که داده های زیادی دارند از مقیاس پذیری مراکز داده فوق مقیاس بهره مند می‌شوند.

دیتا سنترهای hyperscale یک گزینه محبوب هستند و با افزایش نیازهای ذخیره اطلاعات، این دیتا سنترها فقط به اندازه خود ادامه می‌دهند. پیش بینی می‌شود که بخش فوق مقیاس در دو سال آینده به همان اندازه ظرفیت برای مراکز داده تولید کند که در 5 سال گذشته تولید شده است. این یک پیش بینی جسورانه است، اما مانند ابر، هوش مصنوعی، یادگیری ماشین و اینترنت صنعتی اشیا همه به سرعت در حال رشد هستند و برای نگهداری داده ها به ذخیره سازی بیشتری نیاز است.

میتوانید برای خرید تجهیزات دیتاسنتر با مشاوران ما درتماس باشید.